Christa schrijft: 2012

zondag 30 december 2012

Haiku 139: Eindejaarsgevoel

Geen sneeuw nodig want

Mijn eindejaarsgevoel is

De goede muziek

dinsdag 25 december 2012

Haiku 138: Kerst

Dit jaar is met Kerst

Erg veel regen gevallen

In plaats van een ster

vrijdag 30 november 2012

Alzheimer

Als de diagnose er is

Is er eigenlijk al veel langer iets mis

Voordat de symptomen beginnen

Dringt Alzheimer al jaren langzaam binnen

Zoals we allemaal wel weten

Begint het met veel dingen vergeten

Ook dat gebeurt heel traag

Welke dag is het vandaag?

In eigen omgeving verdwalen

Dingen door elkaar halen

Jezelf niet meer zijn

Dat doet veel pijn

Je familie niet meer herkennen

Die kan daar maar niet aan wennen

Het is moeilijk te verklaren

Hopeloos in de verte staren

Soms nog een mooi moment

Een blik alsof je me herkent

Als je hersenen zo erg achteruit gaan

Dat je zelf niet meer kunt eten of staan

We waren elkaar al langer kwijt

Maar nu nemen we definitief afscheid

zondag 7 oktober 2012

Haiku 137: Herfstdag

Heerlijke herfstdag

Voorzichtig schijnt de zon maar

De warmte ontbreekt

donderdag 4 oktober 2012

Haiku 136: Gezocht

Rechts regenstralen

Nog meer zonnestralen links

Regenboog gezocht

zondag 30 september 2012

Haiku 135: Oktober

Mooie laatste dag

September is ten einde

Oktober begint

zondag 9 september 2012

Schrijf, schrijver, schrijfst

Lief Logboek,

De eerste schrijfdag in de ECI Cultuurfabriek in Roermond. De Schrijfdag vorig jaar in Hasselt (B) was erg goed bevallen, dus ik was meteen nieuwsgierig naar deze Nederlandse variant.

De workshops bleken al gauw vol, dus dan maar het programma in de theaterzaal volgen. Achteraf gezien helemaal geen verkeerd alternatief. Alles kwam voorbij in de iets te frisse zaal. Van (beginnende) schrijvers die net een schrijfwedstrijd gewonnen hadden tot bekende schrijvers, van gedichten tot verhalen, oud en jong, maar ook de redacteur en de recensent kwamen aan het woord. En er kwam zelfs muziek en een heus toneelstukje aan te pas. Waarbij de schrijver uiteindelijk in zijn boxershort voor ons stond. Hoezo schrijvers zijn saaie mensen?

Ook aan deze schrijfdag zat een schrijfwedstrijd vast. Verwerk je ervaringen op je eigen weblog met als enige eis dat de plaatsingsdatum 9 september 2012 is. Vol enthousiasme hield ik mijn pen en moleskine boekje in de aanslag om aantekeningen te maken. Toen ging het licht uit en bleek dat ik niet zo goed in het donker kan schrijven. Dan maar gewoon luisteren, ook niet verkeerd.

Liefde, vergeten, vallen, muziek, afkicken, verlies, verraad, schaamte, allemaal onderwerpen die aan bod kwamen. Maar ook Limburg stond centraal op deze dag. De mensen op het podium waren bijna allemaal woonachtig of met roots in Limburg. Thuiskomen begint bij het bordje “De Limburgers heten u welkom” en “Ik schaam me dat Wilders ook een Limburger is”. Zo herkenbaar, het konden mijn eigen woorden zijn. Maar het is voor het eerst dat ik (een bekend) iemand er openlijk voor uit hoor komen. En dat een paar dagen voor de verkiezingen.

Met Het grote schrijf-doe-boek op zak is hiermee de Week van het Schrijven 2012 tot een goed einde gebracht. Absoluut voor herhaling vatbaar, maar voor volgend jaar graag wat meer warmte en licht.

zaterdag 1 september 2012

Haiku 134: September

Augustus voorbij

De dagen worden korter

September begint

vrijdag 31 augustus 2012

Haiku 133: Regenboog

Hallo regenboog

Op deze vrijdagochtend

Hallo zonneschijn

zondag 12 augustus 2012

Haiku 132: Zomergeluiden

Zomergeluiden

Zacht geruis door de bomen

Een sprinkhaan die tjsirpt

zondag 5 augustus 2012

Haiku 131: Opstaan

Roekoe zei de duif

Kukeleku zei de haan

Tijd om op te staan

donderdag 19 juli 2012

Haiku 130: Eekhoorn

Eerst een bruine bol

Dan een snelle beweging

Eekhoorn in de boom

woensdag 18 juli 2012

Haiku 129: Klok

Wat gaat de tijd snel

De klok tikt ook zonder jou

Al een jaar voorbij

maandag 16 juli 2012

Haiku 128: Uitzieken

Toch maar uitzieken

Gaat tegen mijn gevoel in

Ziek thuis te blijven

zondag 15 juli 2012

Haiku 127: Somber

Sombere zondag

Regenachtige zomer

Zo voel ik me ook

donderdag 21 juni 2012

Haiku 126: Zomer

Officieel zomer

Heel voorzichtig schijnt de zon

Het begin is er

dinsdag 24 april 2012

Haiku 125: Vroeg

Te vroeg opgestaan

Het is weer even wennen

Nieuwe werktijden

zondag 22 april 2012

Haiku 124: Warmte?

Herfst in de lente

Alleen maar regen en wind

Waar blijft de warmte?

zaterdag 21 april 2012

Wat schattig

Mijn collega en haar vriend zijn hun huis aan het verbouwen. Omdat de keuken nog even op zich laat wachten, bood ik haar ons oude (beter gezegd: vorige) gasfornuis zolang te leen aan. Ik vroeg wanneer ik het voor haar kon meebrengen. 'Oh, ik kom het wel halen hoor! Ik breng je wel een keer naar huis na het werk, kan ik meteen je huisje zien.' zo nodigt mijn nieuwsgierige collega zichzelf bij mij thuis uit.

Ik geef haar onderweg aanwijzingen hoe ze moet rijden, maar mijn telefoon gaat. Ze rijdt netjes 30 waar 30 als adviessnelheid wordt aangegeven. 'Dat hoeft niet hoor, dat is alleen voor als de school uit is', zeg ik tussendoor. We rijden mijn dorp binnen en nemen de eerste straat links. Feitelijk heeft ze nauwelijks iets van het dorp gezien, maar ze roept: 'Wat schattig!' Ik moet lachen. 'Wat'? En ze kijkt me verbaasd aan. 'Nou, die opmerking heb ik gewoon nog nooit eerder gehoord', antwoord ik. 'Ja maar, het is toch schattig met die boerderijtjes enzo?'

Vervolgens is ze meteen verliefd op de grote, dikke boom van de achterbuurman die praktisch in onze tuin staat. 'Net alsof je in het bos woont', zegt ze. 'Zeker is het een mooie boom, maar er zitten ook genoeg nadelen aan', reageer ik. Ze kijkt naar de bladeren op de grond en ziet de aanslag op de hoes van de tuinset. 'Als hij iets verder van het huis had gestaan, dan was hij perfect geweest. Maar uhm, hoe kom ik nou eigenlijk weer terug? Ik heb helemaal niet opgelet op de heenweg.' Gelukkig is dat makkelijker uit te leggen dan de heenweg (alhoewel mij laatst een vriendin vertelde dat ze de vorige keer al in België zat, toen ze pas besefte dat ze verkeerd gereden was).

Mijn collega kan voorlopig koken en ik woon in een 'schattig' dorp.

Geschreven in oktober 2010.