Ik heb er niks mee. Mijn vriend ging een paar jaar geleden met zijn werk naar Snowworld. Een van zijn collega’s zou hem leren snowboarden. Hij vond het leuk en wilde vaker gaan.Dit jaar gaat zijn vader na lange tijd weer eens op wintersport en natuurlijk moest hij eerst even gaan oefenen bij Snowworld. Mijn vriend ging zonder problemen met hem mee. Hij vroeg of ik ook mee wilde gaan.
Vorig jaar was mijn smoes dat ik druk aan het solliciteren was en het me echt niet kon veroorloven dat ik iets zou breken. Dit jaar gebruikte ik de trap naar mijn kantoor als excuus. ‘Maar wie zegt dat je iets breekt?’, was zijn tegenargument. ‘Je kent me toch, zo onhandig ben ik wel hoor’. Daar komt nog bij dat ik het echt veel te duur vind. Entree, huur kleding, huur ski’s of snowboard, ook nog wat drinken. Ben je zo € 50 kwijt.
Inmiddels heeft hij de smaak weer flink te pakken en besloten om voor zijn verjaardag cadeaubonnen voor Snowworld te vragen. Straks wil hij ook nog op wintersport!Dat is toch veel te duur. Reis, huisje, skipas, huur kleding, huur ski’s of snowboard, eventueel nog wat lessen. Het is ook nog eens veel te koud. In zo’n skipak lijk je net een sumoworstelaar. En bovenop zo’n berg weet je toch niet of je in Oostenrijk, Zwitserland of Frankrijk zit? Over de afdruk van de skibril op het gezicht zal ik maar niet uitweiden.
Tijdens een etentje bij vrienden, komt dit onderwerp ook ter sprake. Mijn vriendin volgt skiles bij Snowworld. Omdat haar vriend zo graag op wintersport wil! Ook haar lijkt het niks en ze vindt het ook te duur. Maar hij betaalt en daarom wil ze het wel eens proberen. Ze vertelt dat iedereen van haar skiles het van zijn of haar partner moet leren. Wat is dat toch?Een paar dagen later weer een etentje.
Ook het koppel waarmee de vader van mijn vriend op wintersport gaat, eet mee. Ik krijg meteen te horen dat ik de volgende keer wel mee moet gaan naar Snowworld. Dit keer is het vier tegen een, ik ga er maar niet teveel tegenin. Vervolgens moet ik de hele tijd aanhoren hoe “leuk” ze het hebben gehad op al hun vorige wintersportvakanties. Over vroeg opstaan, skiën, ergens lunchen, skiën, après ski, douchen, avondeten en daarna vaak nog meer feesten. En zo dag in dag uit. Kan het nog saaier? Dit koppel heeft me overtuigd. Wintersport? Nee bedankt! Doe mij maar een stedentripje ofzo.
Geschreven in februari 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten